Z przeszłości

ATRAKCJE ŻÓŁWINA

Naszą wieś doceniają mieszkańcy okolicznych miejscowości, wybierając ją jako cel spaceru, biegu, wycieczki rowerowej. Położony między Podkową a lasem Żółwin poza walorami przyrodniczymi ma też kilka ciekawych miejsc związanych z historią, które warto poznać bliżej.

Wyższa Szkoła Teologiczno-Humanistyczna w Podkowie Leśnej wbrew nazwie i adresowi (ul. Jana Pawła II 39) jest położona nie na terenie Podkowy, lecz Żółwina. W 1923 r. nieruchomość o nazwie hipotecznej Zarybie kupił Janusz Regulski, jeden z trzech twórców Podkowy Leśnej. Z Januszem i Haliną Regulskimi, pasjonatami automobilizmu, związany jest wybór patrona kościoła w Podkowie oraz tradycja autosacrum. W okresie okupacji w ich domu uzyskali schronienie m.in. Czesław Miłosz i Stefan Korboński, Delegat Rządu na Kraj. Na Zarybiu urodził się prof. Jerzy Regulski, twórca reformy samorządowej.

Figura Jezusa na rogu ulic Kasztanowej i Łąkowej ufundowana przez rolników w 1937 r. Wcześniej w tym miejscu stał drewniany krzyż, z którym związana jest legenda. Żona dziedzica Żółwina rodziła martwe dzieci, wreszcie na świat przyszły zdrowe bliźnięta, a w tym samym czasie w oborze urodziły się bliźniacze woły. Gdy zwierzęta podrosły, dziedzic zaprzągł je do wozu i wraz z dziećmi objechał wieś, by omijały ją nieszczęścia. Krzyż stanął na pamiątkę tamtego wydarzenia.

Pałac, ul. Nadarzyńska 21, zbudowany przez hrabinę Michalinę Rzyszczewską z Radziwiłłów w latach 50. XIX w. Późniejszymi jego właścicielami byli m.in. Eustachy Marylski, kolega Fryderyka Chopina, oraz Henryk Witaczek, twórca jedwabiu milanowskiego. W pałacu ostatnie miesiące życia spędził Ferdynand Antoni Ossendowski, słynny przed wojną pisarz i podróżnik. Do 1997 r. działał tu Zakład Badawczy Jedwabiu Naturalnego.

LKS Wolta, ul. Nadarzyńska 30, ośrodek jazdy konnej założony w 1969 r. na terenie dawnych dworskich zabudowań gospodarczych, najstarsza część pochodzi z XVIII w. Z Woltą od wielu lat związany jest Daniel Olbrychski.

Budynek drewniany, ul. Szkolna 39A, zbudowany w końcu lat 30. XX w. na potrzeby Ośrodka Kultury Wiejskiej Gospodarstwa Rodzinnego, nazywanego przez mieszkańców "szkołą gotowania". Po wojnie odbywały się tu zajęcia dla dzieci ze szkoły podstawowej. (ike)