Z przeszłości

NIECH ZAKWITNĄ JABŁONIE

W ostatnich latach do Polski dotarła przyjazna środowisku moda: kwitnąca łąka zamiast równo skoszonych trawników. Może nadszedł czas, by zamiast kolejnej tui posadzić swojską jabłonkę?
Nęcące wiosną kwiatami pszczoły, rodzące latem owoce sady mają w Żółwinie długą tradycję. W lipcu 1831 r., „Kurier Warszawski” zamieścił ogłoszenie: „O trzy mile od Warszawy, pod miastem Nadarzynem, we wsi Żółwiniu, znajduje się do wydzierżawienia ogród z fruktu mający przeszło 1000 drzew obrodzonych obficie”. Cztery lata później w tej samej gazecie ukazał się podobny anons, w sadzie rosło wtedy 1,5 tys. drzew – głównie grusz i jabłoni.

W 1909 r. stołeczna „Nowa Gazeta” informowała o możliwości wydzierżawienia w majątku Żółwin dziesięciomorgowego ogrodu owocowo-warzywnego. Ten sad należał do folwarku, drzewka owocowe rosły także na terenie chłopskich zagród. W okresie powojennym w Żółwinie pojawiły się gospodarstwa sadownicze, m.in. przy obecnej ul. Granicznej (od strony Książenic). Podobnie jak pola uprawne i łąki, sady ustąpiły miejsca zabudowie mieszkalnej, a zwyczaj sadzenia obok domów drzew i krzewów ozdobnych przejęło także wielu rdzennych mieszkańców. Po kwitnących sadach pozostały głównie wspomnienia i nazwa osiedla „Słoneczny Sad”. (ike)